Gisteren was ik weer bij Paul in Haarlem. Hij was helder en had zin in Cappuccino. Myriam, zijn vrouw had de vuilniszak al klaargezet. Eerst even het vuil wegbrengen naar de afvalcontainer aan het Spaarne
Wat is de wortel van 121?
“Ga je mee op stap met de bus?”
Om de vrijdag ben ik van 8.00 uur tot 20.00 uur bij Mees. Best een lange dag, maar als ik bij Mees ben, dan is de dag voorbij voordat ik er erg in heb. Na het ochtendritueel, zoals uit bed halen, darmspoeling, douchen, aankleden en eten geven, is het al weer half 10. Mees had zin in de dag.
Een muzikaal proefkonijn!
Kun je eigenlijk zonder muziek? Ik niet, maar er zijn wel veel momenten dat ik geen muziek aan heb staan. Geen zin in! Tijdens mijn ICT tijd had ik vaak radio 4 aan op weg naar huis. Even ontstressen. Heerlijk!
“Winter in America”
Dit liedje van Doug Ashdown ging door mijn hoofd, toen ik de winter-outfit van Mees bij elkaar sprokkelde. Mees houdt van regen, zon, mist, hagel en sneeuw. Althans dat denk ik. Hagel en sneeuw heb ik namelijk nog niet met hem uitgeprobeerd.
“Ik dacht dat je langer was”
“Hoi Marieke, leuk om je te zien” was mijn reactie op de vraag over mijn lengte. Tja, mijn achternaam suggereert dat ik toch zeker over de 1 meter 80 ben, Frans, die lange. Vandaag had ik een netwerkgesprek met Marieke Smit, verhalenverteller, mensenmens en deugniet. We troffen elkaar rond 12.00 uur voor een strandtent in Zandvoort.
“Waarom grom je naar me?”
“Waarom grom je naar me?” vroeg ik haar. ‘Bam’ de deur sloeg wederom dicht voor mijn neus.
““Waarom grom je naar me?”” verder lezen
Coffee Culture to go in Naarden-Vesting
Al bijna 22 jaar woon ik vlakbij Naarden-Vesting. Een stadje met een rijke geschiedenis waar ik graag kom. Vorig jaar zomer was ik hier met Mees. Een uitje dat ik nooit zal vergeten .
Een kat met negen levens!
Vorige week woensdagochtend kreeg ik een e-mail van Myriam, de vrouw van Paul met ‘reanimeren’ in het onderwerp. Ik schrok me rot en stuurde haar direct een appje.
Hieperdepiep Hoera!
Gisteren is Mees 18 jaar geworden. Er was een klein Coronaproof feestje georganiseerd. Zijn vader en moeder en nog een aantal kinderen (van het logeerhuis Q-Dreams) met hun begeleiders waren er ook bij.
“Mag ik je helpen?”
“Nee!” het kwam er een beetje chagrijnig uit. Paul wilde beslist geen hulp van me met het eten. Zijn gezichtsuitdrukking sprak boekdelen. Alsof hij zeggen wilde dat hij geen klein kind is. En hij heeft gelijk. Ik glimlachte toen hij zo reageerde, want ik was het met hem eens. Hij is geen klein kind en zo zie ik hem ook absoluut niet.
