Het is maandag, de wekker gaat om 5.45 uur. Ik snooze nog een keer voordat ik er uit ga. De zon schijnt en ik heb zin in de dag.
Vandaag begin ik om 8.00 uur bij Mees. Hij woont in een prachtig dorpje onder de rook van Amersfoort. Het is 35 minuten rijden vanaf mijn huis. De reden dat ik de wekker zo vroeg af laat gaan, is dat ik de tijd neem in de ochtend. Ik heb jaren gerend en gevlogen, die tijd is al even voorbij. Normaliter duik ik even het Gooimeer in om te genieten van het koude water, maar omdat ik vandaag mijn groente- en fruitsmoothie nog ga maken, sla ik over. Ik lig 5 à 6 keer per week in het koude water, weer of geen weer. Heerlijk wakker worden.
Na mijn eigen ochtendritueel ga ik rond 7.15 uur de deur uit. Het is heerlijk weer en ik geniet van de rit naar Mees. Mees lacht me al vanuit zijn bed toe, zodra hij mij hoort. De dag begint voor ons allebei met een brede grijns. Ik praat tegen hem en zet een muziekje op. Hij is blij. Onmiddellijk start ik met een aantal handelingen ter voorbereiding van de darmspoeling en het douchen. Ik koppel de sondepomp af en hang deze aan de lader en check hoeveel hij in de nacht toegediend heeft gekregen. Verder check ik of zijn beddegoed nog schoon is, indien nodig was ik het beddegoed en verschoon ik z’n bed voor de avondploeg.
Zodra alles klaar staat voor de darmspoeling til ik hem uit bed en draag hem naar de douche. Eenmaal op de douchebrancard kleed ik hem uit. Elke handeling is een feestje. Mees voelt zich veilig en is meestal blij als ik met hem bezig ben. Mees kan niet zelf poepen, dus de darmspoeling is nodig om obstipatie te voorkomen. Het is een goed werkend systeem waar alleen lauwwarm water nodig is, geen medicatie. Gelukkig kan ik goed tegen de geur, dat heb ik van m’n vader. Hij spoelde vroeger de katoenen luiers uit.
Mees vindt het heerlijk om gedoucht te worden. Hij maakt veel vrolijke geluiden en trappelt flink met z’n benen. Ik praat de hele tijd met hem, terwijl de muziek door de doucheruimte galmt. Ook zing ik vaak mee. Een vrolijke boel daar. Op maandag knip ik zijn nagels. Ik vond dit in het begin best wel eng. Aangezien Mees last van spasme heeft, heeft hij zijn handen en benen niet altijd onder controle. In het begin vond Mees het ook een beetje eng. Stel dat ik in z’n vinger knip. Nu zijn we er allebei relaxt onder. Na het nagelknippen kleed ik Mees aan. Hij heeft een kast vol met leuke hippe kleding. Zijn vader zorgt dat hij er leuk uitziet. Als er veel was is, gooi ik dit gelijk in de wasmachine. Vaak staat er al was klaar om te vouwen en ruim ik de vaatwasser uit.
Zodra Mees aangekleed is, til ik hem in de rolstoel en maak hem vast met een heupband en borstharnas. Doordat hij soms aanspant, zou hij uit de rolstoel kunnen vallen. Ik poets zijn tanden en verwijder overtollig slijm uit zijn mond en van zijn tong. Ik spray zijn neus met een zoutoplossing en geef hem wietolie tegen epilepsie. Mees is klaar voor de dag.
In de keuken maak ik zijn organic shake. Per dag krijg hij een liter van deze voeding. Het is een zeer gezonde mix waar Mees het heel goed op doet. Via een 60 ml spuit en een extensieset breng ik de shake direct via de peg-sonde in z’n maag. Mees is dit gewend. Hij kan nog wel zelf eten, maar het duurt lang en deze shake is dusdanig goed uitgebalanceerd dat het gezonder is dan zelf gepureerde voeding. Ook loopt Mees bij zelf kauwen het risico om zich te verslikken en een longontsteking op te lopen.
Het is ongeveer 9.45 uur als Mees gegeten heeft. Ik neem met alles wat ik doe de tijd. Het fijne is dat ik de tijd heb. Ik neem Mees mee naar het aangrenzende logeerhuis, Q-Dreams. De algemene woonkamer is groot en licht. Ik zet een kop koffie voor mezelf en neem even een kwartiertje pauze, terwijl ik muziek kies die Mees ook fijn vindt. De gedachte dat Mees en ik gaan wandelen zorgt voor een blije Mees.
We wandelen ca. 3,5 km en zitten onderweg een half uurtje in de zon.
Op maandag werk ik tot 14.00 uur. Zijn moeder, Judith, komt mij op maandag aflossen. Een leuke vrouw waar ik regelmatig kom met Mees voor NeuroMovement. Rond 12.30 uur geef ik Mees weer eten en daarna eet ik zelf mijn groentesmoothie met twee eieren en een blikje hengelgevangen tonijn. Haha, lekker! Voordat ik naar huis ga, vraag ik zijn vader of hij mij kan laten zien, hoe ik met Mees moet oefenen op de Motomed. Het is belangrijk dat Mees beweegt. De Motomed is fantastisch. Als Mees last van spasme heeft, stopt de Motomed automatisch en draaien de trappers langszaam de andere kant op. Er wordt niets geforceerd. Ik heb nu gezien hoe e.a. werkt en ga vanaf nu elke maandag met Mees oefenen.
Om 14.30 uur ga ik naar huis. Ik heb de rest van de dag vrij. Ik zou er best een cliënt bij kunnen nemen, maar dat doe ik bewust niet aangezien ik al gemiddeld 36 uur per week werk. Een beetje vrije tijd is erg fijn. Soms ga ik direct vanuit de woning van Mees een klompenpad van 10 km wandelen. Ik blijf hier fit door. Gemiddeld wandel ik volgens mijn stappenteller 4 km per dag. Genoeg voor een fit lijf en een goede conditie. Thuis doe ik een paar krachtoefeningen om genoeg kracht te hebben om met mijn cliënten te werken. Als ik Mees niet meer kan tillen, ga ik de tillift gebruiken. Ik heb hier al ervaring mee, maar is nu nog niet nodig.
Maandag is altijd een fijne dag, omdat ik met Mees werk. Om 14.30 uur heb ik een klompenpad gewandeld en rond 16.00 uur had ik een gesprek met Homeinstead. Mijn jaarcontract werd omgezet in een vast dienstverband. Ik heb nog één cliënt via hen, namelijk die man met Parkinson. Homeinstead is tevreden met mij en ik met hen.
Het was weer een superfijne maandag.
I ❤️ ontzorgverlening!