Ze zat al een tijdje in mijn LinkedIn netwerk en viel op omdat zij vorig jaar een grote uitverkoop hield van haar online kaarsenwinkel. Vanwege gezondheidsproblemen moest zij helaas met deze winkel stoppen.
Hoe gaat het met je?
Hoezo afwisselend werk?
Vandaag had ik een drukke werkdag. Vanochtend was ik vanaf kwart voor 8 bij Emile. Ik kom sinds maart vorig jaar bij hem en schrijf regelmatig over hem. Emile heeft ALS en hij is in de tijd dat ik met hem werk flink achteruit gegaan. Praten gaat inmiddels moeilijker en slikken gaat ook iets moeilijker.
Een beregezellige zondag!
Al jaren ben ik donateur van het berenbos in Ouwehands Zoo in Rhenen. In het Berenbos genieten bruine beren, die vroeger mishandeld zijn, van een onbezorgd leven. Als donateur krijg ik elk jaar twee vrijkaartjes om naar het berenweekend te komen. Meestal geef ik de kaartjes weg. Dit jaar bedacht ik iets anders.
Het Geluid van Muziek
Mees wordt altijd heel blij van ‘Het Geluid van Muziek’ en vooral van muziek die hij kent vanuit zijn jeugd met zijn ouders. Muziek en verhaaltjes brengen hem terug naar fijne momenten.
Oorverdovend veel plezier!
Vanaf het moment dat ik hem in de ochtend begroette was Mees super vrolijk. Hij genoot tijdens het ochtend ritueel van de gesprekken en de vogel geluiden en de muziek. Daarna hebben we in de algemene woonkamer gezellig gekletst met de meiden van Q-Dreams en de aanwezige kinderen.
‘Zènnen hòf waar niks as rögt‘
Eergisteren was ik bij Emile in Hilversum. Regelmatig schrijf ik over hem, over de gesprekken en de humor die we delen. Vrij recent nog deelde ik zijn blog ‘De Positieve Kant’ over zijn ervaringen met ALS.
Mees en ik gaan off-road
Vandaag begon de dag begon goed met mooi weer. Het was wel koud, maar volgens de weerapp zou het 15 graden worden en zonnig. Een mooie dag voor een “wandelingetje”. Mees had zin in de dag en nog voor het douchen vertelde ik dat we op stap met de bus zouden gaan. Mees reageerde super enthousiast.
Een woensdag in het leven van een ontzorgverlener
Vanochtend stond ik om 8:15 uur in Hilversum naast het bed van Emile. Gelukkig was ik op tijd weggegaan, want mijn rit vanuit Wijk bij Duurstede was best een uitdaging. Het was tussen de fruitbomen namelijk super mistig. Eenzame fietsers op de smalle landweggetjes zag ik pas als ze nog maar zo’n 30 meter van mij vandaan waren. Voorzichtigheid was geboden.
Lees verder “Een woensdag in het leven van een ontzorgverlener”
Wereldberoemd in De Glind e.o.
Vandaag zaten Mees en ik nietsvermoedend en in volledige anonimiteit te genieten van de lentezon. Ik op een bankje en Mees in z’n rolstoel. De vogels floten er vrolijk op los. Mees had zijn ogen gesloten en net toen ik ook even mijn ogen dicht had, hoorde ik iemand mijn naam zeggen. Misschien zei ze wel “Mees?” maar ja, ik probeer ook een graantje mee te pikken van de bekendheid van Mees, dus ik hoorde écht mijn naam hoor.
Heeft u die ook in het blauw?
De opmerking “Mees, straks gaan we op stap met de bus!” zorgde vanochtend vroeg voor een super enthousiaste reactie. Mees lachte heel hard, terwijl hij nog in bed lag. Daarna vertelde ik dat we met de bus naar de Mercedes garage zouden gaan, vanwege de jaarlijkse apk keuring. Mees was nog steeds enthousiast.
