Zal ik wel of zal ik niet een blog schrijven over de ‘stikstofcrisis’? Mwah… het liefst blijf ik er mijlenver van weg. Er wordt zoveel over geschreven en het roept zoveel reacties op, dat ik mij er niet aan wil wagen. Maar aan de andere kant probeer ik mensen te inspireren met mijn blogs, dat ik er best iets over wil schrijven.
Regelmatig krijg ik de vraag “Wat vind jij van dat stikstof gedoe?”. Tja net als zo veel andere thema’s vind ik er natuurlijk wel iets van, maar baseer ik mijn mening op nieuwsberichten? Nee, want wat is tegenwoordig nog de waarheid? Vandaag lees je dit en morgen weer dat? Bestaat de waarheid nog wel?
Natuurlijk vind ik, dat boeren niet moeten verdwijnen, we hebben deze hardwerkende beroepsgroep hard nodig, maar volgens mij is dat niet echt wat er momenteel speelt. De gesubsidieerde overproductie, die in het buitenland gedumpt wordt en lokale boeren uit de markt drukt, dat lijkt me ook niet de bedoeling. Oeps heb ik dat soms ergens gelezen? Ja precies en het klinkt ook nog aannemelijk. Zit daar misschien het probleem van vandaag? Overproductie en overconsumptie?
Ik kan het niet overzien, omdat mijn kennis ontbreekt. Is er überhaupt nog iemand die dit kan overzien? Precies om deze reden ben ik min of meer gestopt met het lezen van allerlei berichten op allerlei nieuwssites. Er zitten zo veel kanten aan een verhaal, dat ik merk dat het ‘nieuws’ vaak té eenzijdig belicht wordt met alle gevolgen van dien.
Het enige wat ik kan doen is mijn gedrag veranderen om een bijdrage te leveren aan een beter klimaat. Neem bijvoorbeeld vandaag; vandaag was ik bij Mees en Mees woont in een landelijke omgeving waar er heel kleinschalig gewerkt wordt aan een beter milieu. Minder chemicaliën en daardoor minder waterverbruik om de chemicaliën van de groente af te wassen. Streekproducten, die door de lokale bevolking geconsumeerd worden. Minder CO2 uitstoot, omdat er minder transport nodig is. Geen plastic verpakking, maar losse groente, of in een papieren zak etc. Klinkt goed hè? Vind ik ook! Een beetje als een kruidenier, die in de loop der jaren uit het straatbeeld verdwenen is.
Natuurlijk begrijp ik heus wel, dat je niet ineens van grootschalige productie naar kleinschalige productie kunt overschakelen. Maar hoe zou de wereld er uit zien als je alleen consumeert, dat wat goed voor je is en dat wat je écht nodig hebt. Nederland staat vol met grote distributiecentra van supermarktketens, die vol liggen met producten, die we eigenlijk niet nodig hebben en die niet eens goed voor onze gezondheid zijn. Het lijkt alsof we niet meer terug kunnen of willen naar een betere wereld.
Ook ik eet regelmatig snoep, rook bijna dagelijks een aantal sigaretten en lust best af en toe een biertje en wijntje en ik ga regelmatig uit eten, maar ik vraag me steeds vaker af wat de toegevoegde waarde voor mijn lijf is. Vaak voel ik me brak na het eten van snoep en het nuttigen van alcoholische dranken. Het bewustzijn is er. Gelukkig ben ik een ‘grootverbruiker’ van groente en fruit. Op dit moment voelt het eten van veel groente en fruit een beetje als compenseren van mijn ‘slechte’ gewoonten. Is natuurlijk raar, maar ja ik werk er aan. Ook koop ik steeds vaker mijn groente in een piepklein onbemand winkeltje bij Mees in de buurt. Vers van het land uit de directe omgeving.
Vandaag heb ik broccoli, bosui, bloemkool, courgette en tomaten gekocht voor €7,50. Betaling vindt plaats door het scannen van een QR code. De groente is vandaag of heel recent van het het land in de directe omgeving gehaald en is niet of nauwelijks bespoten. Ik kan hier een aantal dagen van eten.
Één of twee keer per week eet ik vlees en/of vis en nauwelijks koolhydraten. Veel minder dan ik vroeger deed.
Mijn laatste vakantie met het vliegtuig was drie jaar geleden. Ik ga eigenlijk het liefste met de auto op vakantie. Vrijheid, blijheid! Dit jaar gaan mijn vriendin en ik met de auto naar een prachtig plaatsje aan de Moezel. Op slechts drieënhalf uur rijden in een totaal andere wereld vakantie vieren. Mijn caravan blijft gewoon in Lunteren staan.
Mijn hectische managing consulting baan heb ik vierenhalf jaar geleden opgezegd en ben als ontzorgverlener aan de slag gegaan. Mijn eigen baan gecreëerd en heb sindsdien geen stress meer. Medicatie vanwege ziekte van Crohn slik ik gelukkig al een aantal jaren niet meer. Een stressvrij leven met veel gezonde voeding werkt blijkbaar goed voor mij.
Een betere wereld begint écht bij mijzelf!
