Vorige week vroeg ik aan mijn cliënt van bijna 90 wat hij graag zou willen doen. “Een bezoekje brengen aan Stichting AAP, want wat zij doen is zo mooi“.
Grappig dat hoe ouder je wordt, hoe eenvoudiger je wensen worden. Via Linkedin zie ik regelmatig een post van de Stichting Ambulancewens voorbij komen. Het gaat hier over mensen, die in de laatste fase van hun leven zijn. Het is fantastisch om te zien dat deze mensen op het oog hele simpele wensen hebben. Nog één keer naar het strand, of nog één keer naar het theater, nog één keer op bezoek bij hun dochter. Prachtig werk wat de mensen van deze stichting leveren. Chapeau!
Almere, of all places!
Zo ook met deze man. Hij is gelukkig nog heel vitaal, ondanks dat hij qua gezondheid al heel wat voor zijn kiezen gehad heeft. Deze man wil naar Almere wat op slechts 20 min. rijden van zijn huis is. Geen grote wensen, geen verre reizen, nee naar Stichting AAP. Nou hij is wat mij betreft absoluut niet in de aap gelogeerd. Ik ga binnenkort met hem ‘afreizen’ naar het altijd zonnige Almere.
Via de website van Stichting AAP heb ik gezien dat ze op o.a. op vrijdag een rondleiding geven. Woensdag is mijn vaste bezoekdag, maar daar is een mouw aan te passen. Vandaag was ik weer bij hem en heb hem verteld over de rondleidingen. Hij werd er zeer blij van!
“Doe mij maar een cappuccino”
Maar helaas heeft hij momenteel veel pijn in zijn benen omdat hij veel vocht vasthoudt. Lopen is vrij pijnlijk, maar hij is een doorzetter en dwingt zichzelf om toch te lopen. We zijn vandaag weer naar zijn favoriete supermarkt geweest en hebben daar weer een cappuccino gedronken, zittend op een bankje. Hij heeft mij eerder verteld dat hij gek is op haring met uitjes. Laat er nou net een viskraam op het parkeerterrein staan. Ik kreeg het, jawel, briljante idee om een groot portie Kibbeling en vier haringen met uitjes te kopen. Er verscheen een zeer brede glimlach op het gezicht van meneer, toen ik dit voorstelde. “Ik trakteer” zei ik snel bij, want ik weet dat meneer het financieel niet breed heeft. Hij nam mijn aanbod graag aan, want de gedachte om Kibbeling en haring met uitjes te gaan eten, sprak hem aan.
De uitjes vlogen alle kanten op
Enfin toen we in zijn autootje zaten, hebben we alvast een paar stukjes gegeten. “Heerlijk” zei hij met die fantastisch brede glimlach van hem. We zijn naar zijn huis gereden en bij hem thuis hebben we de rest van de Kibbeling en daarna de haring gegeten. Hij probeerde de haring aan de staart naar binnen te werken, maar zijn nek wil niet meer zo ver naar achteren, dus ik heb de haring met een vork zijn mond in geslingerd. Haha, we hebben er samen hartelijk om gelachen. De uitjes lagen overal, maar dat mocht de pret niet drukken.
10 stukken vlaai?
Overmorgen wordt hij 90 jaar en in de supermarkt heeft hij alvast wat gehaald om bij de koffie te serveren. Ik kreeg niet de indruk dat hij veel gasten zou krijgen, maar hij wilde per se 10 stukken vlaai kopen. In een spontane opwelling stelde ik voor dat ik vrijdag bij hem langskom op de koffie. Weer kwam die glimlach op zijn gezicht. Ik kijk er naar uit! Zijn enige dochter woont ver weg en kan er niet bij zijn, maar gelukkig kan ik wel. Vroeg in de avond wordt hij door een vrouw, die bij hem schoonmaakt en die boodschappen doet, opgehaald. De gedachte dat meneer alleen zou zijn op zijn verjaardag, vond ze maar niks. Ontzettend lief van haar.
Volgende week hoop ik dat er minder vocht in zijn benen zit, zodat we snel een datum kunnen prikken om naar Stichting AAP te gaan. Ze hebben weliswaar een winterstop voor rondleidingen, maar misschien dat we toch binnenkort een keer langs kunnen gaan om alvast even te kijken. Ik bel hier wel even over. Het was weer een hele fijne middag met deze leuke kerel, die graag met je en jij aangesproken wordt.