DELANGEONTZORGT sinds 23 juli 2018
“Terwijl jouw collega vloeibare spinazie drinkt in het bedrijfsrestaurant, zit jij aan het bier met bitterballen in Naarden-Vesting”. Deze kreet, geïnspireerd door een bouwmarkt reclame, kwam in me op, terwijl ik eerder vanmiddag na mijn bezoek aan Hans op een terrasje zat in De Vesting.
Hans was overbeweeglijk, toen ik vanochtend zijn slaapkamer binnenkwam. “Hoe gaat het met je? Ik heb opgevangen, dat je gisteren ietwat verward was en dat mensen zich zorgen maken”. Hij mompelde iets over dat hij soms even de controle kwijt is. Ik gebruik bewust het woord ‘mompelde’ omdat hij moeilijk te verstaan is, als hij off is.
Vandaag is het precies 3 jaar, 9 maanden en 15 dagen geleden dat ik mij inschreef bij de kamer van koophandel in Amersfoort.
Lees verder “delangeontzorgt viert kleine-vier-jarig jubileum!”
Gisterenmiddag was de Belle Dame in De Glind (woonplaats van Mees). De Belle Dame is de zeepbellen mevrouw, die prachtige zeepbellencreaties kan maken.
In mijn vorige blog “Wat heeft Mees?” schreef ik over de ziekenhuisopname van Mees. Deze blog gaat over mijn ervaringen als ontzorgverlener in het ziekenhuis bij Mees.
Deze blog gaat over de tweede recente ziekenhuisopname van Mees in het Meander ziekenhuis in Amersfoort. Een fijn, modern ziekenhuis met hele fijne medewerkers. Ik ben tijdens deze opname een aantal dagen en nachten bij Mees in het ziekenhuis geweest en heb voor hem gezorgd. De andere dagen en nachten waren zijn vader of moeder of anderen van het ‘team Mees’ bij hem.
Bron foto: eigen foto
Zoeven heb ik een bedrag overgemaakt aan giro555 vanwege de oorlog in de Oekraïne.
Een oorlog, die alleen verliezers kent. Een nare wrede oorlog waar ik tegen ben. Geef op giro555
Afgelopen dinsdag was ik weer bij Paul. Het ging hem de laatste twee weken niet zo goed. Hij had de dagen ervoor weinig gegeten, terwijl hij normaliter veel eet. Toch wilde Paul blijven leven. Op dat punt was hij zeer duidelijk, maar dinsdag was hij meer in zichzelf teruggetrokken.
Vandaag was ik de hele dag bij Mees. Het is fijn om bij hem te zijn. Zijn lach en zijn enthousiasme werken erg aanstekelijk. Een bijna magische wisselwerking ontstaat als we elkaar zien.
Een paar dagen geleden zag ik dat Myriam belde. Er ging toch even de gedachte door mijn hoofd “Hij zal toch niet…”. Ze klonk best opgewekt. Ze vertelde dat Paul op vrijdag ontslagen zou worden vanuit het Spaarne Gasthuis. “Kun jij dan komen om mij te helpen?”.
