Elke week maandag t/m dinsdag ben ik bij mijn cliënt, ergens in Gelderland. Een hele aardige intelligente man met heel veel levenservaring. Oh ja, hij heeft Parkinson, maar daar gaat het nu niet over.
Afgelopen week werd hij gegrepen door de griep. Er heersen blijkbaar verschillende soorten griep en laat hij nou net een variant hebben die de spieren verslapt. Niet erg handig als je Parkinson hebt.
Hij had koorts en voelde zich hondsberoerd. Zijn energieniveau is nog steeds onder peil en dat heeft direct impact op zijn ADL. Uit bed komen of vanuit de stoel opstaan is soms niet mogelijk zonder hulp.
Zijn vrouw is nu ook door de griep geveld. Om haar te ontlasten stelde ik voor om ook vanavond te blijven en de nacht- c.q. slaapdienst mee te pakken, zodat zij dat niet hoeft te doen. “Maar jij moet naar huis?” protesteerde zij. Geen probleem, zolang ik morgenochtend uiterlijk 8.45 uur vertrek naar ‘t Gooi, want daar woont die andere cliënt met Parkinson.
Ik heb gekookt en als compromis doucht Iemand van de thuiszorg (was al ingepland) hem nu, zodat ik een beetje tijd voor mezelf heb. Straks breng ik hem naar bed en morgenochtend douche ik hem en zorg ik voor het ontbijt.