Vandaag was ik bij Klaas alias Paul, of is het Paul alias Klaas? Klaas heet dus Paul en Paul woont al heel lang samen met zijn vrouw in hartje Haarlem.
Sinds juni dit jaar kom ik elke dinsdag (een volle dag) bij hen thuis. Ik noemde hem tot nu toe Klaas, maar zijn vrouw heeft recent gezegd dat in hem in mijn blogs gewoon Paul mag noemen, zijn echte naam. Paul is 73 jaar en heeft in 2014 een hersenbloeding gehad. Sinds die tijd heeft hij Vasculaire Dementie gekregen en daarbij heeft hij diabetes. Paul is een knokker, die eigenlijk nooit ziek was.
Zoals in mijn blog “Mag ik die foto echt gebruiken?” aangegeven, heeft hij het zwaar gehad. Een aantal artsen en verpleegkundigen waren negatief als het over de toekomst ging. “Nooit meer lopen”, “voet amputeren” of “thuis zal het snel afgelopen zijn” zijn zomaar een paar kreten, die voorbij kwamen. Zijn vrouw heeft zich hier altijd tegen verzet. “Jullie kennen Paul niet” was haar antwoord.
Vandaag heb ik zijn lunch bereid met spullen uit hun koelkast. Een bosuitje, een stronk witlof, een halve groene paprika, een halve bak champignons, twee plakken kaas, olijven, peterselie en drie eieren. Even wokken en klaar was een zeer gezonde koolhydraat arme lunch. Paul viel direct aan, want eten doet hij graag. Hij is na zijn ziekenhuisopname gelukkig 5 kg aangekomen. Dit was nodig!
Na het eten heeft hij in de keuken op een stoel 4x 15 minuten gefietst op een traptoestel. Ik heb opgelet dat zijn voeten goed op de trappers stonden. Zijn knieën gaan nog wel eens naar elkaar toe en dan kunnen zijn enkels de trapas raken. Bij diabetes kan dit een open wond veroorzaken. Dit is al een paar keer gebeurd, dus oppassen geblazen. Paul fietste eerst 30 minuten op stand 3 en daarna nog 30 minuten op stand 4. Dit is een vrij zware stand. Zijn vrouw doet deze oefening elke dag met hem. Zijn spieren in z’n benen zijn al flink toegenomen, waardoor hij makkelijker loopt in huis. Hij loopt weliswaar met hulp, maar het gaat zo vee makkelijker nu hij weer kracht in z’n benen heeft. Hij voelt zich ook veel zekerder, nu hij geen wonden meer heeft aan zijn voeten.
Link naar kort filmpje -> Paul fiets
We zouden vandaag eigenlijk naar buiten gaan, maar we waren via internet herinneringen van vroeger aan het ophalen. Via Google Streetview lieten we zien waar hij vroeger woonde. Hij was erg helder, wist precies hoe de straten heten, het hotel aan de overkant. We voerden gesprekken met z’n drieën. Heel fijn om hem zo te zien.
Liefdevolle verzorging, gezonde voeding icm veel beweging en hersengymnastiek in de vorm van herinneringen ophalen op de laptop zorgen ervoor dat Paul bergopwaarts gaat ipv bergafwaarts. Ik zie dit met eigen ogen gebeuren. Prachtig! Eind van de middag heb ik het avondeten voor Paul bereid. Zijn vrouw was moe en vroeg of ik dit wilde doen. Eindelijk laat ze het toe dat ik meer overneem op de dinsdag. Ook zij gaat vooruit. Paul mocht kiezen en koos voor een herhaling van de lunch maar dit keer deed ik er truffel salami er door heen. Hij genoot zichtbaar van het eten.
I ❤️ ontzorgverlening!