Vanochtend keek ik naar buiten en zag een laagje ijs op de autoruiten. Nu komt het er op aan. Ik heb gezegd dat ik door ga met mijn duik in het Gooimeer, todat er ijs ligt. Hiermee bedoel ik niet het laagje ijs op de autoruiten.
Eerst koffiedrinken in de tuin in m’n ‘pyjama’ om te aclimatiseren. Ik had weinig last van de kou. Voor mij een teken dat ik er klaar voor was. Zwembroek aan, handdoek over mijn schouder en hup naar het strand. Er stond vrijwel geen wind dus dat maakte het bijna aangenaam. Het zand was bevroren en hard. Ik voelde pijn aan m’n voeten. Alsof ik over glas liep. Tenminste ik kan me voorstellen dat het zo voelt als je over glas loopt. Geen ervaring mee.
Het water voelde niet kouder dan de vorige keer. Ik liet me direct in het water vallen. Brrr… Twee minuten hield ik het vol. Mijn voeten deden zo’n pijn, dat ik het niet langer kon volhouden. Een man, die zijn hond uitliet, groette me. Het voelde erg onaangenaam toen ik over het bevroren zand naar mijn handdoek liep. Het verbaasde me dat ik verder geen last van de kou had. Maar eenmaal thuis aangekomen, deden mijn vingers en mijn tenen pijn van de kou. Het duurde een kwartier voordat er weer leven in kwam.
Al met al een goede ervaring en ik ga gewoon door met dit ochtendritueel. Een beetje vreemd maar wel lekker.
Geniet van het weekend!