Mees was vrolijk toen ik hem gisterenochtend begroette. Hij had een goede reden om te lachen. Myrthe, een meisje dat naast hem woont, hoest momenteel heel veel. Voor haar is dit niet leuk, maar ja Mees vindt hoestende mensen nu eenmaal grappig. Hij discrimineert niet!
In de ochtend zou er iemand voor de reparatie van de rolstoel van Mees komen, dus we bleven in de buurt. Zodra de beste meneer weg was, hebben we onze biezen gepakt en zijn richting Museum Arnhem gereden. Onderweg hebben we ergens een pakketje opgepikt. Hierin zit het verjaardagscadeautje voor Mees. Mees is op 24 januari al weer 21 jaar geworden.
Op de website van Museum Arnhem las ik al dat er weinig parkeerplaatsen voor de deur zijn. Bij aankomst bleek dat alle plaatsen bezet waren, maar een kilometer verderop was een vrije ♿️ parkeerplaats. Het was droog en zelfs zonnig. We genoten tijdens het wandelingetje van de buitenlucht en het rumoer van uptown Arnhem.
De expositie in het museum toont kunst in het derde rijk ten tijde van Hitler . Vrijwel alle expressionistische kunst kreeg destijds het label ‘ontaarde kunst’. Veel kunstenaars vreesden voor hun leven en vluchtten naar het buitenland. De expositie sluit aan bij ons eerdere bezoek in het Mondriaanhuis in Amersfoort. Ook daar werd aandacht aan dit thema gegeven. Piet Mondriaan moest uiteindelijk ook vluchten, toen de nazi’s veel van zijn kunst als ontaard labelden. Mondriaan heeft de laatste jaren in New York doorgebracht, met veel plezier overigens.
In de zeer goede film ‘Werk ohne Autor’ werd ook aandacht besteed aan dit thema. Het vrije denken in de voormalige DDR werd in de nazi tijd, maar ook daarna tijdens het communisme ernstig aan banden gelegd. Een bizarre ontwikkeling, die nog steeds op de loer ligt.
In het museum was het helaas niet toegestaan om de kunst van het derde rijk te fotograferen, maar ik heb wel een paar foto’s van het museum zelf gemaakt en van een andere expositie. Het was vrij druk in het museum. Mees was heel erg alert en genoot van de buzz. Daarna nog een rondje door de museumtuin gelopen.
We waren om 18 uur weer thuis en hebben in de aangrenzende algemene woonkamer gezellig met de andere kinderen en begeleiders gechilld. Myrthe was er ook, dus dan weet je het wel 😊