Al ruim 21 jaar woon ik vlak achter de Côte d’Huizen. Een prachtige omgeving aan het Gooimeer.
Ik ben hier in 1999 terechtgekomen nadat mijn toenmalige werkgever mij graag op het hoofdkantoor in Naarden wilde hebben. Vanuit Zwijndrecht ben ik met mijn eerste vrouw daar komen wonen. Het huwelijk hield uiteindelijk geen stand, maar mijn plezier om daar te blijven wonen wel.
Zoals de meesten van jullie weten, heb ik ruim 2 jaar geleden het roer drastisch omgegooid. Hier is wel e.a. aan vooraf gegaan. Een burn-out van mijn tweede vrouw heeft de boel in gang gezet. Er is veel gebeurd de afgelopen 5 jaar en ook dit huwelijk moet er aan geloven. Lang verhaal heel erg kort (door de bocht); we gaan na 15 jaar samenzijn als goede vrienden uit elkaar. Hmmm… klinkt als ‘soap material’ maar het is zo als het is. Samen hebben we veel meegemaakt en het heeft ons gemaakt tot wie we nu zijn. Om praktische redenen wonen we nog bij elkaar. Ik sta met beide benen op de grond en voel me geaard. Op het gebied van zelfontwikkeling heb ook nog wel werk te doen. Hier werk ik aan.
Eerder schreef ik een blog over toeval en dingen die je toevallen. Ik geloof dus niet in toeval maar wel dat dingen mij toevallen. Veel mooie mensen komen er op mijn pad, cliënten, mensen uit mijn netwerk, vrienden en hopelijk ook nieuwe liefde. Ik had deze stap nooit kunnen maken als dit allemaal niet was gebeurd. Je kunt er veel tegeltjeswijsheden op los laten. Mijn liefde voor andere mensen is sterk, mijn liefde voor mezelf ben ik aan het finetunen. Het komt mijn werk als ontzorgverlener ten goede.
Gisterenmiddag was ik weer bij Kees. Hij was vrolijk ondanks dat hij een slechte start van de dag had
Nadat ik bijgepraat was door R., zij is al zo’n vier jaar de vaste verzorgster van Kees, heb ik Kees in de grote bus gezet en zijn we op pad gegaan. Bestemming; de directe omgeving van mijn huis.
Recent was ik ook hier, maar toen waren we hier maar kort. Gisteren hebben we een paar uur aan de Huizer kust doorgebracht. Er waren redelijk veel mensen, die op het strand lagen. De sfeer was goed. Kees en ik genoten van het weer, de zon en de wind en natuurlijk van elkaar. Ik had het boek over de Kameleon bij me en heb ergens aan de waterkant een half uur voorgelezen. Kees vond het prachtig.
Om een uur of 5 reden we weer terug naar zijn huis, waar we gegeten hebben. En om 19.30 uur heb ik hem naar bed gebracht en reed ik om 20.00 uur moe maar voldaan terug naar Huizen.
I ❤️ ontzorgverlening!