Vanochtend was ik bij mevrouw A. op bezoek. Ik ken haar vanuit de kerk. Ze is recent van de trap gevallen en verblijft momenteel in een revalidatiecentrum in ‘t Gooi.
Ze was niet in haar kamer. Bij navraag bleek dat ze nog in het restaurant aan het ontbijten was. Ik ben er bij gaan zitten. Ze zat daar samen met haar kamergenote. Een heel aardige vrouw uit Huizen. Ze was inmiddels al geïnformeerd over mijn werk als ontzorgverlener en vroeg om mijn kaartje. Ik heb er altijd een paar bij me. Op een gegeven moment wilde mevrouw A. weer terug naar haar kamer en belde iemand om haar op te halen. Zij belde iemand om haar naar haar kamer te brengen. Ik kon dat ook doen, maar besloot om de regels van het centrum te respecteren. In plaats daarvan duwde ik de rolstoel van haar kamergenote. We gingen naar boven.
De zus van mevrouw A. die ik recent heb ontmoet, kwam ook en we besloten om even naar het trefpunt te gaan om bij te praten over de operatie en over hoe het met haar gaat. Ik zorgde voor de koffie en of het door de geur van de koffie kwam of iets anders, geen idee, maar binnen de kortste keren kwamen er meer dames binnen, die koffie wilde drinken. Ik stond op om stoelen weg te schuiven of juist aan te schuiven en om hen even te helpen. Ook schonk ik koffie voor hen in. Mijn kennis vertelde hen over mijn werk en zo raakte ik aan de praat met een aantal van hen. “Zou je ook bij mij kunnen komen.” vroeg een vrouw uit ‘t Gooi. “Ik heb hulp nodig na het revalidatietraject. Heb je een kaartje met jouw gegevens?” Ik vertelde dat ik “best” druk ben, maar dat Saar aan Huis actief is vanuit Blaricum en Home Instead vanuit Hilversum, maar dat bespreken we wel al ze me binnenkort belt. Mocht ik een keer geen werk hebben, dan heb ik weer een paar ingangen gevonden.
Na het bezoek ben ik, als vrijwilliger, met mijnheer B. in de Rolls Royce naar het Louwman museum in Den Haag geweest. Ik ben behalve zijn chauffeur ook zijn persoonlijke begeleider. Dit is op vrijwilligersbasis, maar hij trakteert me altijd op een etentje en heeft de museumkaart aangeschaft. Ik doe dit sinds begin vorig jaar. We hebben een paar uur rondgewandeld en daarna zijn we teruggereden en hebben heerlijk gegeten ergens in Laren. Het was een heerlijke dag samen. Over vier weken hebben we weer afgesproken.
Morgenochtend ga ik, namens Home Instead Hilversum langs bij mijnheer C. Hij heeft Parkinson en heeft hulp nodig met de algemene dagelijkse levensverrichtingen. Behalve boodschappen hebben we goed gesprekken en help ik hem als het even niet gaat. Ook ondersteun ik hem met zijn zorgadministratie en allerlei andere dingen.
Fijn weekend!