Wandelen op het hobbeldebobbeldebobbel pad

Gisteren was ik bij Kees, die leuke puber. Ik was daar van 8.00 uur tot 20.00 uur. Op zich best een lange dienst, maar met Kees vliegt de tijd.

Kees had een paar zware weken achter de rug aangezien hij last had van een hardnekkige koorts. Een antibiotica kuur en oordruppels ivm een oorontsteking  hebben hem er weer bovenop geholpen. Een recente Coronatest was gelukkig negatief, dus daar kwam het niet van. Ik heb hier eerder over geschreven.

Toen ik om 8.00 uur bij hem kwam reageerde hij gelijk met een dikke vette glimlach op z’n gezicht. Na het ochtendritueel, zoals darmspoelen, douchen, verschonen, aankleden, eten toedienen via PEG sonde, medicatie toedienen. zat Kees in z’n speciale rolstoel. De muziek schalde door de kamer. Ik begin meestal met Norah Jones, maar de laaste tijd ’draai’ ik een bepaald nummer van DI-RECT. Lekker hard via de wifi speaker. Kees houdt net als ik van muziek. Hij is tenslotte een puber en daar hoort puber muziek bij. Ik probeer veel verschillende muzieksoorten op hem uit. Van klassiek, Blues, Jazz, Nederlandse muziek tot aan puber muziek. Aan z’n gezicht zie ik hoe hij er op reageert.

We waren klaar voor de dag. In het aangrenzende logeerhuis waren er inmiddels een paar dames gearriveerd, die 1 op 1 zorg bieden aan een aantal bewoners, kinderen en volwassenen. Ik ken hen inmiddels vrij goed en het contact maakt dat ik het super leuk vind om met hen te werken.

We besloten om met z’n zessen te gaan wandelen. Een vader van één van de bewoners, besloot om ook mee te wandelen. Hij heeft de sleutel van de hekken van een bosrijk gebied. Het is een klompenpad waar je als wandelaar makkelijk kunt lopen, maar met een rolstoel is dat niet mogelijk. Je hebt dan een sleutel nodig om het hek te openen.  We hebben zo’n 4 km gewandeld door een prachtige omgeving over onverharde paden. Kees vond het prachtig. Hoe meer het hobbelt hoe leuker hij het vindt. Ik noem dat het ‘hobbeldebobbeldebobbel’ pad. Als ik dat zeg lacht hij uitbundig.

Het was een heerlijke wandeling met fijne gesprekken met de ‘collega’s’.

I ❤️ ontzorgverlening!