Zoals jullie weten verblijf ik sinds begin vorige week in een stacaravan in de buurt van Elspeet, het kleine dorpje op de Veluwe. De tweede week is ingegaan. Ik ga a.s. vrijdag helaas weer naar huis.
Bron foto: selfie
Wat heb ik het getroffen met het weer. In één woord fantastisch.
Vakantie is ook altijd zo’n moment van reflectie. Waar droom ik nog van? Waar word ik gelukkig door en waar onrustig.
Dit denkproces en tijd met mijzelf doorbrengen was goed voor me, want ik vond het in het recente verleden best lastig om alleen te zijn. Nu gaat dat veel beter, maar alleen op vakantie was ik nog nooit geweest. Er zijn wel een paar goede vrienden en vriendinnen op bezoek geweest, maar meestal was ik dus alleen. Alleen uit eten vind ik al een tijdje best fijn om te doen. Lekker eten, mensen kijken en genieten van gewoon zijn.
Bezinning en zelfreflectie zijn mij niet vreemd. De afgelopen tijd was het onderwerp liefde een groot thema voor mij. Hoe begin je opnieuw? Wat heb ik te geven? Wat heb ik zelf eigenlijk nodig? Kan ik ook ontvangen?
Je kunt liefde niet afdwingen. Met name dat heb ik geleerd de afgelopen tijd. Soms moet je accepteren dat een relatie niet tot de mogelijkheden behoort, hoe graag je dat ook wilt.
Dus ik doe een stapje terug. Neem wat tijd voor de relatie met mijzelf. Want laten we eerlijk zijn, daar begint ook de band met anderen.
Vandaag een nieuwe dag met nieuwe kansen. Ik vroeg Kees of hij mee wilde naar de camping. Hij begon te stralen en ‘kraaide’ van plezier. Het is slechts 35 minuten rijden vanaf zijn huis en nu zitten we samen te genieten van het najaarszonnetje in de tuin voor de caravan. Het is nog best warm. Straks gaan we nog even wandelen.
Bron foto: eigen fotoBron foto: eigen foto
Al met al een goede “vakantie” gehad met een echt vakantiegevoel.
