“Hoi Marieke, leuk om je te zien” was mijn reactie op de vraag over mijn lengte. Tja, mijn achternaam suggereert dat ik toch zeker over de 1 meter 80 ben, Frans, die lange. Vandaag had ik een netwerkgesprek met Marieke Smit, verhalenverteller, mensenmens en deugniet. We troffen elkaar rond 12.00 uur voor een strandtent in Zandvoort.
Marieke ‘ken’ ik al een tijdje via Linkedin. Ze heeft veel meegemaakt, maar staat ondanks dat positief in het leven. Ze is via de kinderopvang, waar ze lokatiemanager was, jaren later de gehandicaptenzorg ingerold. Tussentijds heeft ze nog andere dingen gedaan, maar haar hart ligt vooral bij mensen. Op Linkedin schrijft ze openhartig over haar gezondheid en haar werk met gehandicapte mensen.
Ik herkende haar al van een afstand in haar rode jas. Na de begroeting zei ik haar, dat ik dringend op zoek was naar een toilet. Zandvoort is toch een uurtje rijden en aangezien ik veel water drink … Doordat we in het Coronatijdperk leven, zijn de openbare toiletten meestal angstvallig dichtgetimmerd. Ik doe daar niet moeilijk over, want er is altijd wel ergens een mogelijkheid om te plassen. Voor vrouwen ligt dat anders, maar dat was nu niet aan de orde.
Het waaide hard, maar het was gelukkig droog. Toen ik vanuit Huizen vertrok, kwam de regen met bakken uit de lucht. Bij gebrek aan een toilet, gingen we vast het strand op. Al pratend scande ik de omgeving op een plaslocatie. Tja, ik kon het gevoel niet uitschakelen. Bij het eerste beste coffee to go punt, trakteerde ik Marieke op een hot chocolate en nam zelf een cappucino. Terwijl Marieke op de bestelling wachtte, vroeg ik bij het restaurant, waar de koffie vandaan kwam, of ik van hun toilet gebruik mocht maken. “We doen de deur van de toilet over 10 minuten open “ was de reactie. Tuurlijk, neem jullie tijd. Ik red me wel. Grrrr…. Marieke zag me van een afstandje staan en ik liet haar op een grappige manier merken dat ik erg nodig moest. Haha!
Enfin na een minuut of 10 kwam er iemand met de sleutel. Ik had natuurlijk allang geprobeerd, of de deur open was en dat was het geval. Helaas klemde de deur en kreeg ik deze niet zonder koevoet open. Degene met de sleutel constateerde hetzelfde. Ik maakte grapjes en we lachtten. Uiteindelijk heeft hij de eigenaar er bij gehaald en met behulp van een schroevendraaier kreeg hij de deur open. Ik rende naar binnen. Hè hè, dat luchtte op zeg. Nu kon ik me eindelijk volledig op het gesprek met Marieke focussen.
Het was inmiddels gaan regenen, maar dat mocht de pret niet drukken. Marieke vertelde over haar privéleven en haar liefde voor haar werk. We deelden levenservaringen en hadden het naar ons zin op het strand. Ze gaf aan, dat ze niet zo snel kon lopen ivm lichamelijke klachten. Na een paar kilometer ‘klommen’ we via de duinen omhoog richting de viskraam. Aangezien Marieke geen vis lust en geen honger had, bestelde ik alleen voor mezelf een portie kibbeling. Lekker zeg en goed om een beetje warm te worden. Normaliter wandel ik veel sneller, nu dus niet, dus ik had het koud gekregen in mijn dunne wind- en waterdichte jas. Ik vroeg of ik de kibbeling onder de afdak van de viskraam mocht opeten. Helaas ook hier vanwege strikte Coronaregels mocht dat niet. Grrrrr…. er was geen hond te bekennen in de wijde omgeving, maar ja, stel dat er iemand van de Coronapolitie achter een lantaarnpaal staat te loeren. Sorry dat ik een beetje sarcastisch overkom, maar we draven een beetje door op dit punt. No offence naar de beste mensen van de viskraam. De kibbeling smaakte overigens ook lekker in de regen.
Totaal hebben we ruim twee uur gewandeld, fijn gepraat en veel LOL gehad. Alsof we elkaar al jaren kennen. Marieke is erg actief in het vertellen van verhalen op Linkedin met maximaal 1300 leestekens. Ze geeft sinds kort trainingen en heeft een website. Als je de korte verhalen zonder foto’s en zonder verwijzing naar een website op Linkedin plaatst, krijg je meer views. Ach, ik verwijs steevast naar mijn website, zodat ik maar één versie hoef te schrijven met meer dan 1300 leestekens. Het aantal views is weliswaar lager, maar ik ben sinds ik delangeontzorgt opgestart heb, medio 2018, niet afhankelijk van Linkedin voor nieuwe klanten. Tot nu toe komt er van alles op mijn pad. Via via vinden ze me en ja, mijn eerste cliënt vond me via LinkedIn. Daarna is het balletje in het Universum gaan rollen.
Marieke zal ongetwijfeld haar eigen versie van het verhaal vertellen in maximaal 1300 leestekens. Ik wilde jullie alvast mijn kant van het verhaal vertellen. Voordat ik terugliep naar mijn auto, liep ik mee met Marieke naar haar auto. “Oh wat fijn, een openbaar toilet” dacht ik toen we naar haar auto liepen. Tegenwoordig heb ik €0,50 munten in m’n zak. Pffff… Even later liep ik dwars door Zandvoort naar mijn auto, die anderhalve kilometer verderop stond. Begint me daar ineens een idioot wild te toeteren. Nou ja zeg, moet niet gekker worden. Blijkt Marieke langs te rijden… hihi.
Het was een fijne ontmoeting met een mooi mens achter een Linkedin profiel.