Sinds gisteren heb ik vakantie en ben ik drie weken vrij. Was ik er aan toe? Ach ja, waarom ook niet. Tijdens mijn werk als ICT managing consultant keek ik al weken van te voren uit naar de vakantie. Ik plande soms tijdens m’n vakantie alweer een weekendje, of weekje voor in de toekomst. Had ik het in die periode soms meer nodig? Ik werkte ruim 60 uur per week en was aan het eind van de week bijna altijd moe.
Nu heb ik dat dus niet meer, maar ik kan niet ontkennen, dat het lekker is om een paar weken even volledig op mijzelf en mijn vriendin te focussen. Een tijdje geleden vroeg de vader van Mees mij of ik vandaag (zaterdag) voor Mees wilde zorgen. In het team kon niemand, om hele goede redenen, deze dag overnemen. Prima, ik heb toch een paar weken vrij. Een paar weken geleden vertelde z’n vader, dat hij nog niemand voor de nacht van zaterdag, vandaag dus, op zondag, morgen dus, had. “Zet mij maar als backup op de lijst, maar alleen als je niemand kunt vinden”. Vandaag en vannacht werk ik samen met Mees. Een 24-uurs dienst, die voorbij vliegt. Werken met Mees is altijd leuk.
Vanochtend hebben we rustig de dag opgestart. De verzorging duurde iets langer, gewoon omdat we de tijd hebben. Mees liet het zich welgevallen. Daarna heb ik koffie gedronken en voorgelezen uit De Kameleon en nog even uit Pippi Langkous. Tussendoor muziek geluisterd en de planten in de tuin water gegeven. “Mees heb je zin om naar het Speulder- Sprielderbos te gaan?” Dit bos met veel Beuken ligt vlakbij Ermelo. We zijn daar een paar keer eerder geweest op een bloedhete dag. Ik heb er eerder ook over geschreven. De Beuken in dat bos houden de ‘koperen ploert’ zoveel mogelijk uit het bos en de wind zorgt voor een beetje verkoeling.
Vandaag was de gevoelstemperatuur een graadje of 24. Heerlijk. In het begin van de wandeling hoorden we een hoop kabaal op de achtergrond. Het bleek dat er een wedstrijd van een motorcross club bezig was. Ze hebben weliswaar een eigen terrein, maar het ligt midden in het natuurgebied. Ach ja, het duurt vast maar een paar uurtjes (tikkie ironisch).
Toen we een kilometer verder het glooiende bos in waren gewandeld, hoorden we alleen nog de vogels. We genoten er weer enorm van. Op een gegeven moment heb ik Mees op een plaid gelegd op een bed van herfstbladeren. Hij heeft daar een uur gelegen en genoot van de stilte en m’n gezelschap en vice versa.
We hebben na deze heerlijke pauze nog zo’n 4 km gewandeld. Het laatste stuk wandelden we langs de motorcross club, die nog met de wedstrijden bezig waren. Ik riep of Mees de vogels kon horen. Mees keek me met een verwarde blik aan “Huh wat? Vogels?” Ach na paar honderd meter hoorden we alleen nog vogels, dus het viel nog wel mee. In totaal heb ik Mees zo’n 9 km door het bos geduwd en gesleurd. Heerlijk en ik was nauwelijks bezweet.
Daarna zijn zijn nog even naar Ermelo gereden. Ik heb een softijsje gekocht en gaf Mees een hapje. Nog voordat ik het servetje onder zijn kin kon houden, had Mees het ijs met zijn tong al vakkundig uit z’n mond geduwd. Het ijs zat bijna overal op z’n gezicht. We moesten allebei hard lachen. “Nou dan eet je toch geen ijs, dan heb ik meer”.
Na het ijsje zijn we nog even door het centrum van Ermelo gewandeld. Op het plein in het centrum zag ik een soort fontein van waterstralen waar je doorheen kon lopen. Eerst duwde ik Mees in de rolstoel er dwars doorheen. Hij lachte hard en daarna ging ik samen met hem. Noem het karma of wat dan ook, maar ik kreeg de volle laag en was flink nat en Mees nauwelijks. We hadden veel lol en de mensen om ons heen lachten er hartelijk om. We lieten een spoor van vrolijkheid achter. Rond 18.00 uur waren we weer thuis, precies op tijd voor zijn medicatie.
Vandaag liep ik op slippers en heb zwarte voeten van het stof uit het bos, dus straks eerst even douchen, voordat ik naar bed ga, maar pas nadat ik Mees op bed heb gelegd. Dus nog even wachten. We hebben een heerlijke dag gehad. Hopelijk is Mees zo moe dat hij als een blok in slaap valt. Dit zou betekenen, dat ik dan vermoedelijk ook goed slaap en er niet uit hoef vannacht.
Fijn weekend!