Het was stil op straat toen ik de deur uit liep richting het Gooimeer.
Het strand van Huizen was omgeploegd, schoongemaakt en aangeharkt. Klaar voor de herfst. Het voelde heerlijk om met blote voeten door het mulle zand te lopen.
Er waren heel veel eenden, ganzen, meeuwen en zwanen, die allemaal verschrikt wegvlogen, toen ik aan kwam lopen.
Heerlijk om in het water te liggen en te genieten van de stilte en van mijn gedachten. De vogels hielden me op afstand in de gaten. Na zo’n 10 minuten ben ik water uitgelopen. Mensen kijken verbaasd als ze me zien. Soms vragen ze me of ik Wim Hof ken. Jazeker, maar Wim gaat veel verder dan ik. Ik houd het bij mijn bijna dagelijkse plons in het Gooimeer. Geen idee hoe lang ik dit blijf doen, maar dat vind ik niet zo belangrijk. Ik doe het nu, het voelt goed, ik geniet er van.
Een dierbaar moment voor mezelf!