Dit liedje van Doug Ashdown ging door mijn hoofd, toen ik de winter-outfit van Mees bij elkaar sprokkelde. Mees houdt van regen, zon, mist, hagel en sneeuw. Althans dat denk ik. Hagel en sneeuw heb ik namelijk nog niet met hem uitgeprobeerd.
“Mees heb je zin om op de slee de sneeuw in te gaan?” Hij begon breed uit de lachen. Gisteren heeft hij ook op de slee gezeten, maar dit keer achter een quad. De vader van één van de begeleiders heeft een quad. Vandaag geen quad, maar één paardekracht, een werkknol moet ik eigenlijk zeggen. Het duurde even om hem warm in te pakken, maar uiteindelijk was Mees er klaar voor. Tilliften werken hier niet. Ik gebruik sowieso nog geen tillift, maar zal dat zeker gaan doen, als m’n lijf dat nodig acht.
Na een kwartiertje zat Mees op de slee. Hij genoot van de voorpret en liet zich gewillig in de slee zetten en vast snoeren. ‘He knows the drill’. Enfin we waren er allebei klaar voor.
De meeste wegen rond De Glind, waar Mees woont, zijn sneeuwvrij, dus dat gaat niet met de slee. Al denkend in mogelijkheden en niet in beperkingen vonden we allerlei kleine weggetjes, velden en plantsoenen. Hondendrollen zie je al vanaf een afstand. Al slalommend vlogen we over de grasvelden. Mees vond het prachtig. Af en toe zat de muts over zijn ogen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na een 40 minuten waren we uitgespeeld, althans ik, zei de gek. Ik had een rode kop gekregen van het ravotten in de sneeuw. Mees vond het prima om even op het waterbed te chillen. Zometeen geef ik hem eten en gaan we met de grote Mercedesbus van z’n vader naar Renkum. Hij heeft twee NeuroMovement sessies bij Judith, z’n moeder. Afgelopen woensdag waren we ook daar. Heerlijke dag tot nu toe. Ik ben er al vanaf 8.00 uur en ga pas weer rond 20.00 uur naar huis. Mooi tijd om nog een was te draaien en te vouwen en de vaatwasser leeg te halen.
Alvast een fijn weekend!
I ❤️ ontzorgverlening!