Kun jij morgen?

In mijn blog ‘Doei Utrecht! Hallo Drenthe!’ schreef ik over de verhuizing van Karel. Vrijwel direct nadat ik in mijn auto gestapt was om richting huis te rijden, kwam er een berichtje in een groepsapp.

Bron foto: eigen foto

Een medewerker uit team-Mees was positief getest op Corona. Hij zou de nachtdienst doen en een volledige dagdienst. Mijn eerste gedachte was “Shit, ik ben morgen vrij. Ik reageer nog niet, misschien kan een ander”.  Natuurlijk vind ik het fijn om bij Mees te zijn, maar een dagje vrij is ook wel eens lekker. Tijdens de rit naar huis was ik al plan B en C aan bedenken. Plan A was alleen als er echt niemand zou kunnen. Een nachtdienst (is overigens meestal een slaapdienst) én een volledige dagdienst is best lang.

“Ik wil best de dinsdag overnemen” had ik bedacht. En net nadat ik dat bedacht had ging de telefoon. De moeder van Mees belde. Lang verhaal kort; zij nam de nachtdienst over en ik nam de dinsdag over. Maandagavond heb ik natuurlijk eerst de weerberichten gecheckt en daarna de museum.nl website. Mijn keuze viel op museum De Fundatie in Zwolle. Mees en ik waren daar al een keer eerder geweest en zelf was ik daar al met een paar cliënten geweest.

Museum De Fundatie is een mooi modern museum, dat een aantal jaar geleden op een zeer geslaagde wijze verbouwd is. Het ziet er een beetje futuristisch uit met de ‘wolk’. Het heeft ook wel iets van een UFO. Mees had natuurlijk heel veel zin om op stap te gaan met de bus en lag al in zijn bed te kronkelen van plezier.

Na de ochtendrituelen hebben we nog even muziek geluisterd. Ik wilde pas gaan, nadat hij geplast had. “Mees heb je al geplast?” vroeg ik hem telkens. Ik  bracht het op een grappige manier, zodat hij er om moest lachen. Mees draagt een inco, omdat hij niet zelfstandig naar de toilet kan. Ik wil niet, dat hij de hele dag met een volle inco zit. Verschonen van een jongen van pak ‘m beet 1,63 meter is niet makkelijk in een invalide toilet. Mees had niet geplast, dus plan B; een inco voor de nacht met een grote capaciteit.

Bron foto: eigen foto

Rond 13:00 uur vertrokken we richting Zwolle. Onderweg hadden we, zoals gewoonlijk, veel lol en soms deed Mees even een tukkie. We hadden geluk, we konden pal naast de deur staan. Eenmaal binnen heb ik Mees eerst verlost van zijn winter outfit. Het paste precies in een locker. We hebben alles bekeken, elk schilderij, elk kunstwerk en hadden lol samen. Mensen keken soms om als Mees bulderde van het lachen. Zeer vermakelijk.

De huidige tentoonstelling bevat heel veel hedendaagse kunst. Heerlijk om rond te lopen en te genieten van alles wat we zagen en van elkaar. Mees had natuurlijk veel lol om het gehoest van mensen, met af en toe een vette bonus, namelijk iemand die nieste. Na zo’n anderhalf uur was Mees weer ‘winterhard’ en hebben we nog ruim een uur door Zwolle gewandeld. Heerlijk door parken en over bruggen en uiteindelijk weer terug naar de bus,

De terugrit heb ik binnendoor afgelegd. Een rit van anderhalf uur door dorpen en langs velden. Mees was klaarwakker en had lol, zelfs in bed had hij nog plezier. Een fijne dag en het voelde als een vrije dag. Ik ben dol op die jongen.

Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto
Bron foto: eigen foto