Vandaag is het weer een warme dag, maar er staat een heerlijk windje. “Mees heb je zin om te gaan fietsen?” vroeg ik Mees vanochtend. Een dikke vette glimlach verscheen op z’n gezicht.
Enfin de fiets naar buiten gereden, banden opgepompt en Mees in z’n (rol)stoel er op gereden. De accu was helaas niet helemaal vol, dus in slechts ondersteuningsstandje 1 gingen we op pad. Mees had enorm veel plezier en al geinend fietsten we vanuit De Glind, waar Mees woont, naar de camping in Lunteren, waar ik drie dagen per week woon.
Twee jaar geleden besloot ik om deels in een caravan te gaan wonen. Ik vond een prachtige rustige mini camping vlakbij Mees en sindsdien sta ik daar van begin april t/m eind oktober. Tijdens de wintermaanden (eind oktober t/m eind maart) sta ik in op een kleine camping in de uiterwaarden van de rivier De Lek. Zo’n vier dagen per week woon ik bij m’n vriendin in Driebergen. Een mooie combi, die ik nog wel een aantal jaar kan volhouden.
Eenmaal op de camping aangekomen reed ik met Mees het veld op waar m’n caravan staat. De zon stond hoog aan de hemel, dus weinig schaduwplekken bij mijn sleurhut. M’n overburen, die ik inmiddels al twee jaar ken, boden aan dat Mees onder hun luifel kon liggen. Ze haalden de tafel en stoelen weg. Ik legde Mees op een fleece deken op de grond. Hij vond het heerlijk in de schaduw, fris windje er bij en vogelgezang. Het schurkte dicht tegen paradijs aan.
Aangezien ik het nog warm had van het fietsen, ging ik naast Mees liggen. Mees draaide z’n hoofd naar me toe en lachte met beeld en geluid. Zo hebben we een tijdje gelegen. Ik kreeg koffie van m’n buurman, die spontaan begon te vertellen over zijn bloedziekte. De buurvrouw van de andere kant bood mij een schaaltje aardbeien aan. Mees vond deze een beetje zuur. We hebben een tijd gelegen en gepraat, muziek geluisterd. Mees houdt er van om nieuwe dingen te leren, dus ik vertelde hem over de Vikingen. Mees genoot van de verhalen. Ik kreeg spontaan een vakantiegevoel van vandaag.
Na een tijdje heb ik Mees verschoond en weer in z’n rolstoel gezet en op de fiets gereden. Dit keer heb ik de recht-toe-recht-aan weg terug genomen, want ik wilde geen risico lopen om met een lege accu te fietsen. Met tegenwind gaat dat best zwaar. Totaal hebben we een kleine 30 kilometer gefietst. Warm maar met een heerlijk gevoel kwamen we terug in De Glind. Nu ligt Mees even te chillen en af te koelen. Hij is heel blij. Straks gaan we nog even een wandeling maken. Een mooie dag tot nu toe.
Fijn weekend namens ons allebei.
I ❤️ontzorgverlening