DELANGEONTZORGT sinds 23 juli 2018
Afgelopen dinsdag was ik in Haarlem bij Paul, een man van 74 met vasculaire dementie en diabetes. Ik schrijf regelmatig over hem en zijn vrouw, Myriam. Inmiddels kom ik al ruim een jaar bij hen. Meestal zegt Paul ‘nee’ als ik hem vraag of hij naar buiten wil. Dat wil niet zeggen, dat ik zijn mening altijd respecteer.
Recent was ik bij Hans, een man van 60. In 2004 kreeg hij de diagnose Parkinson. Al ruim twee jaar kom ik bij hem en schrijf ik regelmatig over hem, over zijn dagelijkse struggle, over de DBS (deep brain stimulation) operatie, over het verwijderen van de DBS sensoren, over zijn emoties. Soms weet ik niet waar ik moet beginnen als ik over hem schrijf. Er is zoveel gebeurd in zijn leven en nog steeds gebeurt er veel.
Gisteren zijn Mees en ik naar het Louwman museum in Den Haag geweest. Normaliter werk ik niet op zondag, maar dit was een ‘invallertje’ ivm vakantie.
Afgelopen week keek ik naar de film “Hors Normes” vrij vertaald ‘buitengewoon’ of ‘buiten de normen’. Ik wilde deze waargebeurde film al een tijdje zien. Het is een film van dezelfde makers als van ‘Intouchables’, mijn favoriete film. Ik heb hier eerder de blog ‘Onaanraakbaren’ over geschreven. Ik associeer mijzelf soms met Driss, een tikkie eigenwijze man, zonder achtergrond in de zorg, maar met een groot zorghart.
Het was al weer een tijd geleden, dat ik last van mijn onderrug had. Ach, ik geef het toe, ik heb veel aan mijn privéhoofd gehad, ben laat naar bed gegaan én ik heb vrij veel gesnoept, terwijl ik supergezond eet.
Gisteren was ik bij Hans in Bussum. Ik kom al ruim twee jaar bij hem. Er is een mooie vriendschap ontstaan. Vermoedelijk heeft dit ook te maken met het feit dat hij zich veilig voelt in mijn bijzijn. Ik schrijf regelmatig over hem; een mooi mens achter de Parkinson. Ik noemde hem Johan(nes), maar zijn roepnaam is Hans.
Vandaag ben ik weer bij Mees en ik had het briljante idee opgevat om een paar van zijn favoriete liedjes te draaien tijdens het opstarten van de dag.
De afgelopen paar maanden ben ik iets minder actief qua bloggen, maar dat neemt niet weg dat ik zeer actief aan het werk geweest ben. Ik kom wekelijks bij Mees, Paul, Johan en mijn andere cliënt met MD. Deze week ben ik met Mees naar Arnhem geweest.
Vrijdag was ik de hele dag bij Mees. Van het uit bed halen tot het naar bed brengen. Na het ochtendritueel heb ik het rustig aan gedaan. Mees heeft heerlijk op het waterbed gelegen en samen met met mij naar muziek geluisterd. In de middag stond huifbedrijden op het programma. Zijn vader had dit voor hem geregeld.
