DELANGEONTZORGT sinds 23 juli 2018
Gisteren was ik bij Hans in Bussum. Ik kom al ruim twee jaar bij hem. Er is een mooie vriendschap ontstaan. Vermoedelijk heeft dit ook te maken met het feit dat hij zich veilig voelt in mijn bijzijn. Ik schrijf regelmatig over hem; een mooi mens achter de Parkinson. Ik noemde hem Johan(nes), maar zijn roepnaam is Hans.
Vandaag ben ik weer bij Mees en ik had het briljante idee opgevat om een paar van zijn favoriete liedjes te draaien tijdens het opstarten van de dag.
De afgelopen paar maanden ben ik iets minder actief qua bloggen, maar dat neemt niet weg dat ik zeer actief aan het werk geweest ben. Ik kom wekelijks bij Mees, Paul, Johan en mijn andere cliënt met MD. Deze week ben ik met Mees naar Arnhem geweest.
Vrijdag was ik de hele dag bij Mees. Van het uit bed halen tot het naar bed brengen. Na het ochtendritueel heb ik het rustig aan gedaan. Mees heeft heerlijk op het waterbed gelegen en samen met met mij naar muziek geluisterd. In de middag stond huifbedrijden op het programma. Zijn vader had dit voor hem geregeld.
Gisteren was ik weer bij Paul in Haarlem. Hij was helder en had zin in Cappuccino. Myriam, zijn vrouw had de vuilniszak al klaargezet. Eerst even het vuil wegbrengen naar de afvalcontainer aan het Spaarne
Om de vrijdag ben ik van 8.00 uur tot 20.00 uur bij Mees. Best een lange dag, maar als ik bij Mees ben, dan is de dag voorbij voordat ik er erg in heb. Na het ochtendritueel, zoals uit bed halen, darmspoeling, douchen, aankleden en eten geven, is het al weer half 10. Mees had zin in de dag.
Kun je eigenlijk zonder muziek? Ik niet, maar er zijn wel veel momenten dat ik geen muziek aan heb staan. Geen zin in! Tijdens mijn ICT tijd had ik vaak radio 4 aan op weg naar huis. Even ontstressen. Heerlijk!
Dit liedje van Doug Ashdown ging door mijn hoofd, toen ik de winter-outfit van Mees bij elkaar sprokkelde. Mees houdt van regen, zon, mist, hagel en sneeuw. Althans dat denk ik. Hagel en sneeuw heb ik namelijk nog niet met hem uitgeprobeerd.
“Hoi Marieke, leuk om je te zien” was mijn reactie op de vraag over mijn lengte. Tja, mijn achternaam suggereert dat ik toch zeker over de 1 meter 80 ben, Frans, die lange. Vandaag had ik een netwerkgesprek met Marieke Smit, verhalenverteller, mensenmens en deugniet. We troffen elkaar rond 12.00 uur voor een strandtent in Zandvoort.
“Waarom grom je naar me?” vroeg ik haar. ‘Bam’ de deur sloeg wederom dicht voor mijn neus.
Lees verder ““Waarom grom je naar me?””