Recent was ik op de koffie bij José Driessen, van Wonen bij September in Twello. José is daar al ruim 6 jaar de locatiemanager.
Via LinkedIn had ik haar gefeliciteerd met het 6-jarige jubileum en vertelde daarbij dat ik twee á drie dinsdagen per maand bijna letterlijk om de hoek werk. Ze nodigde mij direct uit voor een kop koffie. We spraken af dat ik op een dinsdag om 9 uur zou komen, zodat ik daarna direct door kon naar m’n cliënt en z’n vrouw.
Wauw, wat een prachtige locatie. Vanaf het moment dat ik het landgoed op reed voelde de sfeer goed. Toen ik de voordeur opende rende een rode kat naar buiten. Bij binnenkomst in de sfeervolle hal kwam José mij tegemoet lopen. Ik voelde mij daar direct thuis. Ze vertelde mij over de geschiedenis van het landhuis.
Het blijkt dat Huize Hunderen uit de 17e eeuw pas sinds 6 jaar bij de organisatie ‘Wonen bij September’ hoort. Een huis met een rijke geschiedenis. Schrijfster Hella Haasse beschrijft in “Heren van de thee” het huis en het landgoed Hunderen. Ze heeft daar blijkbaar ook enige tijd gewoond.
Onder het genot van een verse bak koffie hebben we gesproken over mijn ervaringen als ontzorgverlener, de manier van zorgverlening bij locatie Twello en de ervaringen van José en haar kijk op de zorg. Daarna nodigde José mij uit voor een rondleiding door de gebouwen.
Wat direct al opviel was dat de bewoners (voornamelijk ouderen met dementie) heel veel zelf bepalen. Hoe laat ze naar bed gaan en hoe laat ze op staan. Diner en ontbijt zijn niet op vaste tijden. Ze hebben invloed op de activiteiten, het eten en veel meer. De zorgverleners bewegen zich liefdevol rond de bewoners en niet andersom. Er zitten geen sloten op de deuren en in de gebouwen op het landgoed zijn geen trapliften, wel gewone liften. Bewoners, die nog goed kunnen traplopen, doen dit met en soms zonder begeleiding. Natuurlijk zijn er risico’s dat mensen kunnen vallen, maar kwaliteit van leven is dusdanig belangrijk dat bewoners een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden. Niet te krampachtig doen.
Na ruim een uur gaf José aan dat ze naar een vergadering moest gaan. Dit kwam goed uit aangezien ik met mijn cliënt in Twello afgesproken had, dat ik uiterlijk half 11 zou komen.
Een fijne ontmoeting met José, een bevlogen vrouw met hart voor de bewoners en de medewerkers.