Gisteren kreeg ik een e-mail van een man van begin 60. Ik noem hem voorlopig Maurice. Hij had mijn naam doorgekregen van een medewerkster van het revalidatiecentrum waar hij veel komt.
Kun jij morgen?
In mijn blog ‘Doei Utrecht! Hallo Drenthe!’ schreef ik over de verhuizing van Karel. Vrijwel direct nadat ik in mijn auto gestapt was om richting huis te rijden, kwam er een berichtje in een groepsapp.
Doei Utrecht! Hallo Drenthe!
Recent schreef ik de blog ‘Het ontroert mij’. Een blog over afscheid, verdriet en misschien ook wel frustratie en boosheid.
Mag ik je een knuffel geven?
Vandaag was ik bij Hans in Bussum. Hans heeft Parkinson-achtige klachten. Ik schrijf regelmatig over hem en zijn struggle, maar ook over de vele mooie momenten die we samen hebben.
Museum of Wilbrinksbos?
Gisteren was ik de hele dag bij Mees. Vanaf hem uit bed halen tot hem in bed leggen. Een dag zonder afspraken, dus de wereld lag aan onze voeten.
Hoe nu verder?
(Over)leven na een herseninfarct!
Zoals recent geschreven in mijn blog “Het ontroert mij”, gaat Karel binnenkort naar een zorginstelling. Ik help hem en zijn vrouw met de verhuizing naar Drenthe. Dit betekent dat per 1 maart de donderdag in mijn agenda vrij komt.
Hoe ouder hoe gekker
Vanavond was ik samen met Marloes bij woonzorgpark De Hartenberg van ’s Heeren Loo.
“Het zijn de kleine dingen…”
“Waarom eet je eigenlijk altijd hetzelfde op je brood?” vroeg ik recent aan Karel. Elke donderdag smeer ik rond 12.00 uur twee knip bruine boterhammen. Al vier jaar wil hij vlokken op de ene en honing op de andere boterham.
“Het ontroert mij!”
Al ruim vier jaar gaat elke donderdag mijn wekker om 5:15 uur en ga ik naar een man van mijn leeftijd met Myotone Dystrofie (MD), een progressieve spierziekte.
Leefplezier in Huize Hunderen
Recent was ik op de koffie bij José Driessen, van Wonen bij September in Twello. José is daar al ruim 6 jaar de locatiemanager.