ontzorgverlener voor particulieren en (zorg)organisaties!
DELANGEONTZORGT sinds 23 juli 2018
- “Brandweer bestookt met zwaar vuurwerk. Trump roept zijn volgers op om naar het Capitol te gaan. Man in elkaar geslagen vanwege zijn geaardheid. Medewerker van een supermarkt door klant mishandeld vanwege opmerking over het niet dragen van een mondkapje. Winkelruiten van bakkerij ingegooid vanwege zwarte piet versiering” …
Ik kan nog uren doorgaan. Je voelt ‘em al aankomen hè?
Allereerst wens ik je een liefdevol 2021 toe. Hopelijk heb je een fijne jaarwisseling gehad met jouw dierbaren. Gisteren heb ik tot 14.30 uur gewerkt. Verder had ik een rustige avond en lag al om 0.30 uur in bed. Mijn wekker stond namelijk vanochtend al weer om 6.30 uur te brullen.
Vorige week woensdagochtend liep ik in mijn zwembroek richting het water. Klaar voor mijn bijna dagelijkse kick. Het was 6 graden en voelde zelfs aangenaam. Er wandelde een vrouw over de ‘boulevard’. We wensten elkaar een goede morgen en raakten aan de praat. Laat ik haar Alice noemen.
Gisteren heb ik, net al veel mensen, de toespraak van Rutte gezien. Nederland gaat in lockdown. Schrok ik er van? Nee, het zat er aan te komen. Sinterklaas inkopen, Black Friday en de kerstinkopen zorgde voor veel drukte in de winkelstraten.
Mees was 3 maanden oud, toen hij meningitis (hersenvliesontsteking) kreeg. In januari wordt hij al 18 jaar.
Vanochtend keek ik naar buiten en zag een laagje ijs op de autoruiten. Nu komt het er op aan. Ik heb gezegd dat ik door ga met mijn duik in het Gooimeer, todat er ijs ligt. Hiermee bedoel ik niet het laagje ijs op de autoruiten.
Sinds 2012 doe ik vrijwilligerswerk voor de Oosterlichtkerk in Huizen. Ik ben wijkteammedewerker en onderdeel van het individuele pastoraat. Ik heb ca. 15 adressen op fietsafstand van mijn huis en bezoek soms mensen en bezorg post.
Gisteren was ik bij Johan in Bussum. Ik heb al een aantal blogs geschreven over hem. Hij is 59 jaar en heeft al 16 jaar Parkinson. Ik heb heel veel bewondering voor hem. De manier waarop hij in het leven staat is bijzonder.
Gisteren, na mijn ochtendplons, was ik weer bij Paul in Haarlem. Paul is inmiddels 74 jaar en heeft Vasculaire Dementie en Diabetes. Zijn vrouw zorgt liefdevol voor hem. Hij krijgt gezonde voeding, veel beweging via oefeningen en een zeer gezonde dosis liefdevolle aandacht.
De afgelopen paar dagen was ik niet in de gelegenheid om even het water in te gaan. Vandaag wel en dat heb ik geweten.
